Rozdział 8

Siostra
-Aaa!-wrzasnęłam spadając do cyfrowego morza-Ratunku!
Nagle złapał mnie Włoch.
-Dzięki-podziękowałam Odd'owi za ratunek.
-Nie ma sprawy-odparł-Ale dlaczego zaczęłaś spadać?
-No, bo się zdziwiłam widząc Martynę-odpowiedziałam spoglądając w jej stronę.
-Yyy?-wszyscy się zdziwili (oprócz mnie i Martyny).
-Jesteśmy siostrami-wykrzyknęłyśmy chórem, a ja podeszłam do niej.
-Co tu robisz?-zapytałam.
-No, Odd i Jeremi mnie przyprowadzili-odpowiedziała.
-Nie w Lyoko tylko we Francji!-krzyknęłam, bo Mati (tak mówię na Martynę) wkurzyła mnie (jak zawsze).
-Teraz mieszkam!-wrzasnęła dumna z siebie- I będę chodziła do Kadic!
-Co!?
-To co słyszysz!
-Wrrr...-jak ona mnie wnerwia.
-Aaa!-wrzasnął Hiroki, a ja uświadomiłam sobie, że przecież jesteśmy w Lyoko razem z potworami.
-Walczcie!-usłyszeliśmy głos okularnika.
-Ale jak!?-wrzasnęli Martyna i Japończyk.
-Skupcie się!-odkrzyknęła Yumi.
-Mam!-spojrzałam w stronę mojej siostry i zobaczyłam, że podniosła kamień nie dotykając go!
-Rzuć nim w karalucha!
-Ok!-odparła i zabiła go.
-A masz!-wrzasnął Hiroki i walnął potwora czymś w rodzaju bumeranga tylko, że ostrego na końcach. Zginął.
-Wow!-zachwyciła się Mati-Niezły jesteś!
-Ty też-pochwalił ją brat Yumi.
-Nie czas na pochwały!-odezwał się się Jeremi-Idźcie do wieży!
-Ok!-odkrzyknęliśmy i pobiegliśmy do niej.
Po dezaktywowaniu wieży wróciliśmy na Ziemię.
-No to kasujemy pamięć!-zarządził okularnik.
-Nie! Nie zgadzam się!-zaprotestował Hiroki.
-Ja też nie!-dodała moja siostra.
-Martyna!-skarciłam ją.
-No co!?-nie dawała za wygraną.
-Właśnie, o co wam chodzi?-wtórował jej Hiroki.
-Uspokuj się!-wrzasnęła Yumi.
-Bo co!?-wkurzył się nie na żarty-Nie możesz mi mówić co mam robić!
-Właśnie, że mogę!-odparła "atak" Japonka.
-Nie możesz!
-Mogę!
-Nie!
-Tak!
-Nie!
-Tak!
-Uspokójcie się!-przerwał kłótnię Jeremi-Kasujemy pamięć i koniec! Szybko, bo się spieszę!
-Nie chcę!-krzyknęła moja siostra-Boję się, że nie zadziała! To może być niebezpieczne!
-Ha ha ha, bardzo śmieszne-odparł okularnik-Mój program!? Zabawne!
-Nie prawda!-zaprotestował Hiroki-Martyna ma rację!
-Kasujemy! Odd, pomóż mi!-wrzasnął blondyn trzymający brata Japonki i spojrzał na Włocha, który siedział pod ścianą i nic nie mówił. Dopiero teraz zrozumiałam, że pierwszoklasiści mają rację.
-Odd!-powtórzył wrzask.
-Nie!-zaprotestował wołany.
-Bo tobie skasuję pamięć!
-Zostaw go!-teraz to ja wrzasnęłam-Oni mają rację! Skąd wiesz, że program zadziała!? Co jak całkowicie skasuje im pamięć!?
-Właśnie!-pomogła mi Yumi.
-Bo wszystkim skasuję pamięć!-wpadł w szał Jeremi i puścił Japończyka.
-On zwariował!-przestraszyła się Japonka i szybko wbiegła do windy-Chodźcie!
Wszyscy oprócz "wariata" wbiegliśmy do niej i odjechaliśmy. Martyna przytuliła się do Hiroki'ego i ku mojemu zdziwieniu wcale jej nie odepchnął czy coś, tylko też ją przytulił.
Gdy Yumi z bratem wrócili do domu, razem z Odd'em poszliśmy na kolację. Usiedliśmy przy naszym stoliku. Zauważyłam moją siostrę w drugim końcu stołówki. Siedziała z jakimiś dzieciakami pewnie z klasy. Ciekawe czy...
-Nie cierpię jeść kolacji gdy nie zjadłem obiadu!-moje rozmyślenia przerwał Włoch.
-Dlaczego?-zdziwiłam się.
-Bo kolacja mi wtedy nie smakuje i jestem głodny!-załamał się.
-Nie martw się, kochanie-pocałowałam go w policzek i zaczęłam się śmiać.
Później zrozpaczony Odd odprowadził mnie do pokoju, a ja po wykonaniu kilku czynności typu umyciu zębów, poszłam spać.
Gdy dotarłam na stołówkę, przy naszym stoliku zobaczyłam Aelitę, Williama, Yumi i Ulricha. Czyli są już zdrowi. Hurra! Brakowało mi przyjaciółki.
-Hejka!-powitałam ich.
-Cześć!-odpowiedzieli.
-Ooo!-krzyknęła różowo-włosa-Idzie Odd!
-Witajcie!-powiedział Włoch.
-Siema!-odpowiedzieliśmy.
Po dziesięciu minutach jedzenia...
-O nie!-krzyknęła Japonka.
-Co!?-wystraszył się Niemiec-Coś ci się stało!?
-Idzie Jeremi!-wrzasnęłam, bo zrozumiałam o co chodziło Yumi-Co teraz?
-Ja się nim zajmę!-postanowił Odd.
-Yyy...-niepojęła Aelita.
-Ale...Co...?-tak samo Ulrich.
-Czy coś nas ominęło?-zapytał William.
-Tak...-odparła Yumi i się wzdrygnęła.
-Zaczynam się bać! Powiedzcie!-krzyknęła Aelita.
-Co ci mają powiedzieć?

------------------------------------------
 8. gotowa! Komentujcie, plisss!
Polecam bloga mojej przyjaciółki-kod-lyoko-moje-opowiadanko.blogspot.com
Pozdrowionka dla wszystkich!
Julisia :3